Bartosz Gorzkowski & Aleksander Mocek
20.07.2024 – 16:00
Bartosz Gorzkowski – tenor
Aleksander Mocek – pianoforte*
WSTĘP WOLNY
Program:
F. Mendelssohn-Hensel – 6 Lieder op. 7
M. Szymanowska – 6 Romances
M. Szymanowska – Tu fuis cruel
C. Schumann – 6 Lieder op. 13
C. Schumann – 3 Lieder op. 12
C. Schumann – Loreley
*Instrument użyczony został dzięki uprzejmości Capelli Cracoviensis
Bartosz Gorzkowski
tenor
Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie śpiewu solowego śp. prof. Tomasza Zagórskiego. Jest również absolwentem kierunku reżyseria dźwięku w Instytucie Akustyki Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Laureat III miejsca na Turnieju Polskich Akademii Muzycznych– Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. Romualda Tesarowicza w Teatrze Wielkim w Łodzi.
Brał udział w produkcjach operowych takich jak: Albert Herring B. Brittena (Albert Herring), Straszny Dwór S. Moniuszki (Damazy), Orfeusz w Piekle J. Offenbacha (Merkury), Sigismondo G. Rossiniego (Radoski), The Golden Dragon P. Eötvosa (The Young Man), Ja, Şeküre A. Nowaka (Kara). Występuje również często w repertuarze oratoryjno-kantatowym, prezentując dzieła kompozytorów, takich jak G. F. Händel, J. P. Rameau, W. A. Mozart czy C. Löwe. Szczególne miejsce w jego działalności artystycznej zajmuje wykonawstwo muzyki Jana Sebastiana Bacha. Prezentuje również repertuar pieśniarki, wykonując cykle pieśni Die schöne Müllerin oraz Winterreise F. Schuberta.
Współpracował z dyrygentami, takimi jak: Jan Hoffmann, Łukasz Borowicz, Jan Tomasz Adamus, Jerzy Wołosiuk, Przemysław Neumann, a także reżyserami: Karoliną Sofulak, Krystianem Ladą i Pawłem Świątkiem.
Jako solista występował na wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych, m. in. Mind&Body Festival Brugge, Opera Rara Festival, Festiwal Bachowski w Świdnicy, Bad Hersfelder Festspiele. Występował na deskach Concertgebouw Brugge, Teatru Wielkiego w Poznaniu, Opery na Zamku w Szczecinie, Opery Nova w Bydgoszczy, Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie, Teatru Muzycznego w Poznaniu, Filharmonii Narodowej w Warszawie oraz filharmoniach poznańskiej, krakowskiej i opolskiej.


Aleksander Mocek
pianoforte
Zainteresowanie dawnymi instrumentami klawiszowymi Aleksander Mocek rozwinął podczas studiów pod kierunkiem prof. Magdaleny Myczki w Krakowie oraz prof. Roberta Hilla we Fryburgu Bryzgowijskim. Decyzję o poświęceniu się wykonawstwu muzyki dawnej poprzedził równoległymi studiami instrumentalnymi oraz teoretycznymi w trzech specjalnościach, otrzymując – poza klawesynowymi – dyplomy z fortepianu (w klasie prof. Andrzeja Pikula) oraz teorii muzyki. Odbył kursy mistrzowskie pod kierunkiem m.in. Mitzi Meyerson i Christophe’a Rousseta (Montisi, Włochy). Podczas Międzynarodowych Konkursów Bachowskich w Lipsku został laureatem trzech nagród: Bärenreiter-Preis (2014), European Union Baroque Orchestra „dla najbardziej obiecującego klawesynisty konkursu” (2014) oraz nagrody publiczności w finale (2018).
Jako solista występuje regularnie z recitalami na historycznych instrumentach klawiszowych, w tym kilkukrotnie podczas festiwalu Oude Muziek w Utrechcie („Fabulous Fringe”). Jako kameralista oraz realizując partię basso continuo występował w kraju i za granicą z zespołami muzyki dawnej takimi jak Capella Cracoviensis czy {oh!} Orkiestra Historyczna. W roli klawesynisty wziął udział w oryginalnych produkcjach Johannes-Passion-in-Berliner-Dom z orkiestrą Berliner Symphoniker oraz break-dance’owych widowiskach Red Bull Flying Bach w Azji. W 2019 roku w Filharmonii Krakowskiej dokonał z Orkiestrą Symfoniczną Akademii Muzycznej w Krakowie polskiego prawykonania koncertu klawesynowego Jeana Françaix na klawesynie Pleyela.
W ramach działalności naukowej oraz popularno-naukowej publikował artykuły m.in. w „Ruchu Muzycznym” oraz prezentował referaty podczas międzynarodowych konferencji na uniwersytetach w Cambridge, Kolonii i Bolonii. Zgodnie z zainteresowaniami oscylującymi na pograniczu praktyki i teorii, w macierzystej uczelni prowadzi – poza klasą klawesynu – zajęcia z kontrapunktu oraz harmonii. W czasie pandemii rozpoczął prowadzenie kanału Kontrapunkt Czasu Zarazy, publikując miniwykłady na platformie YouTube. Hobbystycznie gromadzi bibliotekę obcojęzycznych publikacji związanych z muzyką dawną, liczącą w tej chwili prawie półtora tysiąca pozycji.
Za swoją działalność nagradzany stypendiami ministerialnymi oraz grantem „Młodej Polski” (2015). Kilkoma recitalami podczas XXI Festiwalu Bachowskiego w Świdnicy, obejmującymi m.in. „Kunst der Fuge”, rozpoczął w 2020 roku projekt wykonania wszystkich dzieł klawesynowych J.S. Bacha.
Wraz z Krzysztofem Garstką otrzymał nominację do Fryderyka 2025 w kategorii Muzyka Dawna – Album Roku za debiutancką płytę Les Metamorphoses du Clavecin.